Farning
Norrøn Ordbok - farning
Betydning av det norrøne ordet "farning"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
- farning
- f. a ferrying over, passage; veita e-m f., Pd. 16, K. Þ. K. 24, Glúm. 371, Fbr. 158, Sturl. i. 18. Ísl. ii. 386, Grág. i. 98.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚠᛅᚱᚾᛁᚾᚴ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Siterte verk og forfattere:
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Pd.
- Placidus-drápa. (A. III.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)