adj., compar. skyldri, skylztr, but usually skyldari, skyldastr, see below:—due bounden, obligatory, skyldr þjónustumaðr e-s, Edda 28; vera s. undir stjórn e-s, Sks. 270 B; sá er skylztr at færa lik hans til kirkiu, Grág. i. 192; þú mant þykkja skyldastr at bæta fyrir konu þína, Nj. 76, Fs. 36; vera s. til at göra e-t, Eg. 225; or, s. við at göra e-t, N. G. L. i. 352; skyldr e-s, Fms. ix. 23: of an action, due; veita konungi skylda þjónustu, 432; skylt tal, a due, proper talk, Sks. 12; ú-skylt tal, uncalled-for, out of the way talk:—pressing, urgent, skyld nauðsyn, Gþl. 266, skylt erendi, Eg. 29, Ld. 176; mitt erindi þykki mér skyldast, Fms. vi. 205: of debt, due, owing; vera e-m skyldr um e-t, to owe to another.

2. neut. due, bounden, necessary; enda er eigi skylt þá (one is not bound) at beiða á fleiri skip, Grág. i. 90; þat mun konungi skylt þykkja, at ek fara, Eg. 10; skyldra ætla ek mér at ganga til messunnar, en á hirðstefnuna, Fms. ix. 426; er þér ok skyldra, at sækja …, Nj. 182; þat er rétt en eigi skylt, ‘tis right, but not obligatory, Grág. i. 373; ef ek upp sem mér þykkir skyldast, Fms. vii. 146.

II. related; skyldr frændi, a near kinsman, Eg. 98, Fms. vii. 281, x. 32; s. at frændsemi, related by kinship; þeir er Kjartani eru skyldari at frændsemi en ek, Ld. 242: absol., leaving out ‘frændsemi,’ mér er maðrinn skyldr, the man is near akin to me, Nj. 51; s. drottningunni, Sks. 463; at hann viti eigi skyldari samhéraðs, … ef sá maðr finnsk er skyldri er, Grág. i. 246; hinn skyldasti maðr, the nearest kinsman, 339; bónda þeim er skylztr er, 154, freq. in mod. usage: skyld frændsemi, near kinship, Fms. vii. 64; er þá frændsemi ef þriðja bræðra er eðr skyldara, kinship is from third cousinship upwards. Grág. i. 246; ó-skyldr, not related.