1 svangi
a, m. or svangr, m. [svange Ivar Aasen], the groins, esp. of animals; tina í svanginn, to fill the belly; ek em lagðr í gögnum spjóti svangann, ok er út kominn oddrinn at hrygginum, Karl. 404; takit ór mér svangan og langann, Ísl. Þjóðs. i. 152; svangs súðir, ‘belly-boards,’ i. e. ships, Ó. H. (in a verse).