Varð-veita

Gammelnorsk ordbokoppføring

Varð-veita

Gammelnorsk ordbokoppføring

Definisjoner

1 varð-veita

t, prop. two words, varð (acc.) veita, i. e. veita vörð, to give ‘ward’ to, hold, keep, preserve; hence in the oldest writers the word is used with dat. (as the verb veita), varðveita fénu, Gþl. 227; v. börnum þeirra ok fé, 258; geyma þeim ok v., Stj. 99; v. þessum steini, Fms. viii. 8; v. öllum fjár-hlutum hennar, Gþl. 227.

2 varð-veita

II. with acc. to keep, defend; skal ek v. þik, Nj. 53; v. þær, Blas. 45 (vellum of the 12th century); v. ríkit, Eg. 119; hann var varðveittr, Fms. x. 369; Guð varðveiti þig, God ward thee! (a mod. phrase): to keep in one’s possession, þú munt hafa at v. eina kistu, Eg. 395, Nj. 5, 76, Ld. 70: to keep, ef maðr tekr grið ok varðveitir þat ekki, if a man takes up an abode and does not keep it, Grág. i. 150; v. sik við e-u, Hom. 13: to observe, freq. in mod. usage, v. Guðs boðorð, and the like.

3 varð-veita

III. part. pl. varðveit-endr, warders, watchmen. 623. 35.

Runeskrift

ᚢᛅᚱᛏ-ᚢᛁᛁᛏᛅ

Mulig runeskrift i yngre futhark

Brukte forkortelser

Vanlige forkortelser

acc.
accusative.
ch
chapter.
dat.
dative.
freq
frequent, frequently.
freq.
frequent, frequently.
i. e.
id est.
l.
Linnæus.
m.
masculine.
mod
modern.
mod.
modern.
n.
neuter.
p.
page.
part
participle.
part.
participle.
pl.
plural.
prop
properly.
prop.
properly.
v.
vide, verb.
vellum
vellum.

Verker & Forfattere

Blas.
Blasius Saga. (F. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)

Om

Gammelnorsk Ordbok-prosjektet har som mål å tilby en omfattende og søkbar ordbok basert på det legendariske verket til Cleasby-Vigfusson.

Inkluderer forkortelser, verker og forfattere, og autentiske runeinnskrifter.

Støtte

Hurtiglenker

Opphavsrett © 2025 Gammelnorsk Ordbok
"Fornjóts synir eru á landi komnir"