1 þrútna
að, [Dan. trudne], to swell; þ. af kulda, 623. 33; fótrinn þrútnaði mjök, Ísl. ii. 247, Fms. vi. 350, vii. 172, svella ok þ., ix. 276, Grág. ii. 283, Jb. 243; straumrinn þrútnaði, Stj. 354; reiði þrútnar, Al. 125; þrútnar móðr, Ld. 236; þrútnar at um e-t, Sturl. i. 103; þrútnaði þá með þeim, there was a swelling between them, they became enemies, iii. 269.