1 þægð
f. [þiggja, þágu], an acceptable thing, pleasure; leggja þægð ok fýsi til e-s, 655 xxvii. 11; mér er engin þægð í því, I do not want it, don’t do it to oblige me; or göra e-m e-t til þægðar, to do a thing to please another.
2 þægð
2. tameness, pliability, obedience.