jar, f. pl. ir, a law term, an only daughter entitled to receive and pay weregild, in default of heirs male. The Norse law defines thus, ef hon er einberni, ok til arfs komin, þar til er hón sezt á brúðstól, … up to her wedding day, N. G. L. i. 184, 92: the Icel. law does not limit the right to her marrying; sú er kona ein er bæði skal baugi bæta ok baug taka, ef hon er einberni, en sú kona heitir b., en hon er dóttir hins dauða, Grág. ii. 183.