að, [A. S. spurnan], to spurn, kick, tread on; sporna vóll, Vsp. 28; s. moldveg, Og. 9; sem Absalon spornaði enn á eikinni, Stj. 534. 2 Sam. xvi. 14; en er hann spornar gálgann, Eb. 96, Trist. 3; hann vildi taka af mér hringinn en ek spornaði við, struggled against (= sperrast við), Fas. iii. 395: metaph. to withstand, eigi má við sköpum s., Fs. 26; kvað eigi mundu tjá við at s., 22.