1 vé-bönd (vé-bǫnd)
n. pl., prop. ‘mansion-bonds,’ i. e. the boundaries or precincts of a dwelling, but used only in a special sense, viz. the ropes fastened to stakes by which a parliamentary assembly or court was surrounded; þar er dómrinn var settr var völlr sléttr ok settar niðr hesli-stengr í völlinn í hring, en lögð um útan snæri umhverfis, vóru þat köllut vébönd (cp. Engl. bar), Eg. 340; þeir skáru í sundr véböndin en brutu niðr stengr, 350; Snorri lögmaðr lét skera vébönd í Lögréttu á Alþingi í sundr, Ann. 1329; lögmaðr skal láta göra vébönd í Gula á þingstað réttum, svá víð at þeir hafi rúm fyrir innan er í Lögréttu skolu vera, Gþl. 13; var þat minn fullr dómr með allri Lögréttunnar samþykt, ‘wtan we banda ok innan,’ D. N. ii. 662 (A. D. 1421); aff al lagrettith innan vebondith ok uthen, i. 1030 (A. D. 1511); allra lögréttu-manna innan vébanda ok útan, ii. 285 (A. D. 1347).