1 HEIM
adv. (prop. an acc. of heimr), home, homewards, Lat. domum, Nj. 4, 11, Fms. i. 51, Hrafn. 20; fara heim, to return home, Bs. i. 337; síðan fóru þau heim á leið, id.; en er hón var komin náliga heim, 341, and in endless phrases.
2 HEIM
2. in phrases as, bjóða e-m heim, to bid one to a feast, heimboð; sækja e-n heim, to visit, attack one, in a hostile sense, passim: bæta heim fyrir sér, to make for one’s soul’s weal, Fms. iv. 63.