adj., compar. vildri and vildari, ‘willed,’ i. e. chosen, choice, good; vildir menn = vildar menn. Dropl. 25; vildri hestar, Karl. 334; hinn vildasta vápnhest minn (cp. Dan. vælig), MS. 4. 6; vildra sverð, a finer sword, 30, Karl. 332; með hinum vildastum klæðum, Str. 12; skikkju muni vildri, a cloak a good deal better, Fms. vii. (in a verse); gangvera þeim sem þú hefir vildastan til …, vildasta yfirhöfn, Sks. 286; vildastan miklu, the very best man, Sighvat; ef ekki eru vildari föng á, if there is no better choice, Fær. 207, Bs. i. 66; kauss hann þann af sem honum þótti vildastr, Fms. ii. 165; honum var ekki vildara af ván, he could expect nothing better, Eg. 364; kvaðsk þat gjarna vilja ef Grími væri þat nokkoro vildara, … vildra ok öruggra, better and safer, Magn. 468.