Birkja
Norrøn Ordbok - birkja
Betydning av det norrøne ordet "birkja"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet birkja kan bety:birkja
- birkja
- 1. t, to bark, strip; b. við, Jb. 235, Stj. 177; cp. Gkv. 2. 12, birkinn viðr (= birki viðr?), Fms. viii. 33; b. hest, to flay a horse.
- birkja
- 2. u, f. [Ivar Aasen byrkja], the sap of a young birch, sap, got by boring a hole in the bark and sucking; þeir átu safa ok sugu birkju við, they chewed the sprouts and sucked birch sap with it, Fms. viii. 33.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛒᛁᚱᚴᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- cp.
- compare.
- v.
- vide.
- f.
- feminine.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.