1 bæna-staðr
m. entreaty, intercession, prayer; þat er b. minn til allrar alþýðu, Nj. 189; ek ætlaða, at þér munduð láta standa minn b. um einn maun, Fms. vi. 101; göra e-t fyrir bænastað e-s, to do a thing because of one’s intercession or prayer, Lv. 13: supplication, Bs. i. 740; með beztu manna ráði ok b., Gþl. 13.