1 bón-orð
f.
                        2 bón-orð
1. wooing, courtship; hefja b. við, to woo; síðan hóf Þórólfr bónorð sitt við Sigurð ok bað Sigríðar dóttur hans, Eg. 38, 97; vekja b., Ld. 99, Nj. 17.
                        3 bón-orð
COMPDS: bónorðsför, bónorðamál.
                        4 bón-orð
2. = begging, Gísl. 85.