1 friða
að, [cp. A. S. freodian], to pacify, restore to peace; friða ok frelsa, Fms. i. 110; friða ok frelsa land, Ó. H. 189; friða fyrir e-m, to make peace for one, to reconcile; friða fyrir kaupmönnum, Fms. vii. 16; friða fyrir þeim bræðrum við Kolbein, to intercede for them with K., Sturl. iii. 4; friða fyrir önduðum, to make peace for the dead, intercede for them, by singing masses, Bs. i. 65; hann friðaði vel fyrir landi sínu, he pacified the land, Fms. vii. 16:—in mod. usage esp. to protect by law (birds or other animals), friða fugl, varp, to protect eider-ducks.
2 friða
II. reflex., friðask við e-n, to seek for reconciliation or to reconcile oneself to another, Fms. iii. 155, v. 202, Al. 85: in a pass. sense, Fms. viii. 152.