Dirfa

Dizionario Old Norse - dirfa

Significato della parola Old Norse "dirfa"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

dirfa
ð, (vide djarfr), to dare, always with the reflex. pronoun separated or suffixed, dirfask or d. sik, with infin. to dare, Fms. xi. 54, Ísl. ii. 331; d. sik til e-s, to take a thing to heart, Al. 88, 656 A. I. 36: reflex., dirfask, to dare; bændr dirfðusk mjök við Birkibeina, became bold, impudent, Fms. ix. 408; er þeir dirfðusk at hafa með höndum hans píslar-mark, vii. 195; engi maðr dirfðisk at kveðja þess, i. 83, K. Á. 114; dirfask í e-u, þá dirfðumk ek í ræðu ok spurningum, I grew more bold in speech, Sks. 5.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛏᛁᚱᚠᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

infin.
infinitive.
l.
line.
n.
neuter.
reflex.
retlexive.

Opere & Autori citati:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back