Hvíla

Norrøn Ordbok - hvíla

Betydning av det norrøne ordet "hvíla"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hvíla kan bety:hvíla

hvíla
1. d, to rest, esp. to rest, sleep in a bed; í hvíluna þar er hón hvíldi, Eg. 567; h. í rekkju sinni, Fb. ii. 195, Sturl. iii. 282, Fms. v.i. 222; h. tveim megin brikar, Korm.; the old beds stood with the side to the wall, hence the phrase, hvíla við stokk, or þil, cp. Sturl. i. 207, 208; see also brík; h. í sama sæing konu, Grág. i. 329; h. hjá e-m, Hbl. 17.
hvíla
2. metaph. of the dead, to rest, sleep, Fms. v.i. 240, n. G. l. i. 348, Sighvat, but only in a Christian sense, so that ‘hér hvílir’ (= Dan. her hviler) on Runic stones is a sure test of a Christian age.
hvíla
3. hvíla sik, to take rest, pause, Eg. 492, 586; h. lið sitt, to let one’s troops rest, Karl. 370.
hvíla
II. reflex., hvílask, to take rest, pause, 623. II, Vkv. 28, Nj. 132, Lv. 59, Fms. v. 64, vii. 193, SkS. 550: to pause, vil ek nú láta þá ræðu hvílask, SkS. 240; nú verðr þar at hvílask, Gísl. 18.
hvíla
2. u, f. [Ulf. hweila = ὤρα, χρόνος; A. S. hwîl; Engl. while; O. H. G. hwila; Germ. weile; Hel. hvîla; all of them in a temp. sense, = a while, an hour; whereas the Scandin. word has the notion of rest, making a distinction between hvíld in a general, and hvíla in a special sense; Dan. hvile; Swed. hvila]:—a bed, Sturl. i. 207, 208, iii. 282, Nj. 14, Eg. 567, FmS. xi. 290, Gísl. 16, Am. 9, Sól. 72; vers-hvíla, Grág. ii. 183, passim.
hvíla
COMPDS: hvíluábreiða, hvílubrögð, hvílufélagi, hvílugólf, hvíluhöll, hvíluklæði, hvíluneyti, hvílustofa, hvílustokkr, hvílutollr, hvíluváðir, hvíluþröng.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛁᛚᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

cp.
compare.
esp.
especially.
l.
line.
m.
masculine.
Dan.
Danish.
L.
Linnæus.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
reflex.
retlexive.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
Swed.
Swedish.
temp.
temporal.
Ulf.
Ulfilas.

Siterte verk og forfattere:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Vkv.
Völundar-kviða. (A. II.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Sól.
Sólarljóð. (A. III.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back