1 vansi
a, m. lack, want; vansi matar ok klæða, Barl. 82; skort eða vansa, 70; v. trúar, Sks.
2 vansi
2. metaph. shame, disgrace; verða særðr, fá vansa, to be harmed, injured, Jb. 19; þeir fengu öngar bætr fyrir vansa sína, Nj. 251; ef þú ofsar þik eigi þér til vansa, Hrafn. 29; heims vandi ok vansi, Greg. 30.