Sekja

Norrøn Ordbok - sekja

Betydning av det norrøne ordet "sekja"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet sekja kan bety:sekja

sekja
ð or t, also spelt sekkja, to fine, sentence to a fine.
sekja
2. to sentence to outlawry; sá er hann (acc.) sekði, Grág. i. 81; þeir menn er þeir hafa sekta, 94, Fbr. (in a verse).
sekja
II. reflex. to be liable to a penalty; sekisk sex aurum við biskup, K. Á. 22; goðinn seksk ef hann getr engi til at nefna féráns-dóm, Grág. i. 95; þá sekjask þeir þrem aurum við erendreka konungs, N. G. L. i. 7, 20, 101, 251; seksk hann eigi fyrir þat er hann kvángaðisk, 656 A. ii. 17; þá er sem hann hafi einn sekðan hann, Grág. (Kb.) i. 110; sá maðr er sekðan hefir hann, 111; þat er hann sekði hann breksekð, id.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚴᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

acc.
accusative.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
L.
Linnæus.
reflex.
retlexive.

Siterte verk og forfattere:

Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back